Vaderdag. Van oudsher een feestdag in menig gezin. Oubollig, zo u wilt. In ieder geval een blije dag. Kinderen die op school een cadeau in elkaar knutselen en in de kast bewaren, ten einde het zondags te verstrekken. Op een ontbijtblad, drijvend in de jus d’orange. Papa is lief.
Het wordt wat lastig als de kinderen de deur uit zijn en in België wonen. Bovendien knutselen volwassen kinderen een stuk minder. Gelukkig zien veel eega’s een kind in hun man. Klopboren, boksbeugels, seksartikelen en cadeaubonnen voor tatoeages worden zonder blikken of blozen aangeboden op menig ontbijtblad. Vaderdag 2.0; de vaders boffen maar.
Veel kleine kinderen boffen minder. Als juf blijmoedig in de handen klapt en aankondigt dat er cadeaus gemaakt gaan worden voor Vaderdag, kijken sommige kinderen verbaasd omdat ze niet weten wat een vader is. Maar de helft van de klas barst in huilen uit. Vader is er zondag namelijk niet.
Vader is al twee weken niet gesignaleerd. In enkele hardnekkige vechtscheidingen is de verblijfplaats van vader niet eens exact bekend. Maar soms is vader gewoon weggelopen op een keer, of moet hij bij wet wegblijven gezien de handtastelijke of gewelddadige dingen die hij deed.
In veel gevallen zal het cadeau in ieder geval op een plank in de kast blijven liggen. Zo’n cadeau pas een of twee weken later aan vader verstrekken kan wel, maar mist toch wel het cachet van het moment. Soms ligt er ‘s morgens een andere man naast mama, die best papa of ‘bonuspapa’ genoemd mag worden, maar het is tóch anders. Over het algemeen begrijpen kinderen geen pepernoot van het vertrek van vader, om wat voor reden dan ook. Natuurlijke loyaliteit heet het ook wel.
Voor heel veel vaders is het besef van de schraalheid of het totale gemis van de vader-kind relatie schrijnend; met bijgaand verdriet, boosheid en schuldgevoel. Juist zo voelbaar op een dag als Vaderdag, als de rest van het land deze relatie viert, hoe oubollig ook. Zo’n dag ontaardt dan al snel in een rouwdag. Vader als mayonaise; ‘Doe maar een patatje zonder.’
Heel veel kinderen en heel veel vaders, die elkaar niet of te weinig zien, verdienen beter. Sterkte.
